स्पर्धेसाठी
आई
आई शोधते मी निवारा ,
तूझ्याच ग पदराखाली.
आगतिक , असहाय्य मी ,
या जगातील मांडवाखाली.
मूर्ती तूझी साजरी ,
लोचनात या तरळली .
खंबीर मन झाले बघ ,
भिती दूर ती पळाली .
माया , ममता आई ,
हे बंध खरे रेशमाचे .
रेशीम गाठी सुटत नसतात ,
लक्षात असते हे ठेवायचे .
शब्द तूझ्या काळजातले ,
जोजवतात नेहमी मजला .
प्रेमाच्या अतूट जीवनात ,
करते प्रणाम तुजला .
कवयित्री
श्रीमती माणिक नागावे
कुरुंदवाड , ता. शिरोळ ,
जि. कोल्हापूर.
No comments:
Post a Comment