स्पर्धेसाठी
चित्रकाव्य
निष्पर्ण वृक्ष
कवेत घेउन भास्कराला,
निष्पर्ण वृक्ष जलाशयाकाठी.
दृश्य मनोहर भासे नयना,
अवतरले काव्य मग ओठी.
जल पसरले क्षितीजाकाठी,
विस्तीर्णता नजरेत भरते.
सांजछायेत रंग वृक्षाचा ,
कालवृक्षापरी मज भासते.
सोनेरी गोळा भास्कराचा,
डोकावून हलकेच पाहतो.
भासतो जणू कुंकुमतिलक,
भाळी सौभाग्याचा ठसतो.
देतो संदेश निर्धाराचा ,
संघर्षातही तग धरण्याचा.
वठली जरी आज पाने,
फुलतील उद्या ध्यास आशेचा.
दिसती विविध आकार ,
शुष्कतेतही जिवंतपणा.
पसरुन बाहू चहूदिशांना,
शोधतसे जगण्याचा बहाणा.
कवयित्री
श्रीमती माणिक नागावे
कुरुंदवाड, जिल्हा. कोल्हापूर
No comments:
Post a Comment