कविता ( मातृछाया )

स्पर्धेसाठी

चित्रकाव्य

मातृछाया

शांत,निवांत पहुडले,
कुशीत आईच्या झोपले.
नाही चिंता,काळजी कसली,
मातृछायेचे वरदान लाभले.

भाग्यवान ही पिले पाहता,
माता आठवे लहानपणीची.
घेऊन जवळी प्रेम देतसे,
उपमा न कसली या उबेची.

कोनाड्यात भिंतीच्या,
विविधरंगी पिले पहुडली.
अंगावरती मातेच्या निर्धास्त,
काया सुकोमल चिकटली.

छोट्या छोट्या फरशीवरती,
पोते बाजूला पडले खुशाल.
कुशी आईच्या मायेची देते,
फीका पडतो इथे महाल.

उब मातृत्वाची जयास मिळे,
नसे अपेक्षा स्वर्गसुखाची.
ममतेचे ही अपूर्व संधी,
वाटे मनी हवी कायमची.

कवयित्री
श्रीमती माणिक नागावे
कुरुंदवाड, जिल्हा. कोल्हापूर