रोज एक कविता चित्रकाव्य स्पर्धेसाठी
चित्र क्रमांक - 2
घरकुल
घरकुल आहे छोटे छोटे,
पण सुंदर नी टुमदार दिसे.
इवले इवले शोभून दिसते,
इवल्या इवल्या खांबावर वसे.
वसे खोडाच्या मध्यभागी,
जरी निष्पर्ण झाला सगळा.
एकच पर्ण पिवळे लटकते,
आहे हा नजारा असा वेगळा.
भासते घरटे चिमण्या पिलांचे,
लाकडी बारीक पट्ट्यांचे.
छोटासाच जिना बोलावतो,
चढून त्यावर दृश्य पाहण्याचे.
जमिनीवरती झुडपे उगवली,
जणू भासती काटेरी कुंपण.
रक्षण्यास ती तयार सदैव,
सुरक्षित भासे सारे अंगण.
पांढऱ्या फुलांची नक्षी शोभे,
लाकडाच्या लहान भिंतीवर.
धुराडेही काळे काळे दिसे,
सोडण्या धुर वर छतावर.
छोटे प्राणी दिसती बसलेले,
उतरत्या छपरात निवांत.
निवाऱ्यात सुरक्षित असती,
जरी बाहेर कीतीही आकांत.
कवयित्री
श्रीमती माणिक नागावे
कुरुंदवाड, जिल्हा. कोल्हापूर
9881862530
No comments:
Post a Comment