स्पर्धेसाठी
चित्रकविता
पाऊस
दादा दादा बघ हा पाऊस,
रिमझिम रिमझिम बरसतो.
छत्री घेउन तू उभा पाठीमागे,
म्हणूनच मी बिनधास्त असतो.
रंगीबेरंगी कपडे घालून ,
आपण दोघे पावसात खेळू.
नको भिजायला पावसात ,
म्हणून एकमेकांना सांभाळू.
हिरवी हिरवी झाडे बघ ती,
कशी आपल्याला बोलवती.
सावलीला त्यांच्या सारीच,
नेहमीच विश्रांती घेती.
उंचावरुन झरे पाण्याचे वाहती,
जवळ आल्यावर बघ मोठे होती.
झरझर वाहतो प्रवाह पुढे,
आवाज आपल्या कानी येती.
टपटप टपटप पाणी पडते,
छत्रीवरुन खाली ओघळते.
कीती छान झाडेवेली,झरे,
मनाला आपल्या मोहवती.
कवयित्री
श्रीमती माणिक नागावे
कुरुंदवाड, जिल्हा. कोल्हापूर
No comments:
Post a Comment