शृंगार रस
विषय - पैंजण बांधताना
कोमल ,सुंदर तव पावले,
दिसली मजला सहजच.
रंग गोरा दिसला मजला ,
वाकून तू पैंजण बांधताना.
काटा ऊभारी मम शरीरावर,
रोमांचित झाली माझी काया.
नाजूक पाऊल नयनी ठसले,
कर आसुसला स्पर्श कराया.
शहारली तव कोमल काया,
हात फिरे चरण कमलावरी.
आरक्तली लाज लोचनी,
धडधड वाढली आज ऊरी.
मूऊमऊ , नितळ पाय ते ,
ठोके वाढले हृदयात सजने.
ऐकुन पदी पैंजण वाजताना,
विसरलो मी मलाच ललणे.
अदा तुझी पाहता मोहिणी,
जीव कामातूर गं झाला.
नको छेडू तू तारा मनीच्या,
प्रितगंध हा भरून वाहिला.
कवयित्री
श्रीमती माणिक नागावे
कुरुंदवाड जिल्हा. कोल्हापूर
No comments:
Post a Comment